Relationship between attributional dimensions, negative life events and depression: A “hopelessness” model test

Teorija beznadnosti noviji je kognitivni model koji objašnjava nastanak depresije, prema kojoj neadaptivni način atribuiranja događaja u interakciji sa stresom dovodi do razvoja i pojačavanja depresivnih simptoma. Također se pretpostavlja da su načini atribuiranja događaja i njihova interakcija sa stresom bolje povezani sa specifičnom konstelacijom simptoma depresije beznadnosti, nego s općim simptomima depresije. Cilj je istraživanja bio provjeriti etiološke postavke teorije beznadnosti u objašnjenju depresivnosti kod populacije mlađih i srednjih adolescenata. Sudionici su bili 419 učenika sedmih i osmih razreda osnovne škole, te prvih, drugih i trećih razreda srednje škole. Rezultati su pokazali da je smještanje uzroka negativnih događaja na atribucijskim dimenzijama povezano sa simptomima depresivnosti i depresije beznadnosti, ali da nakon kontrole samopoštovanja stabilnost, internalnost i globalnost uzroka negativnih događaja predviđaju samo simptome depresije beznadnosti, dok nemaju efekata na opće simptome depresivnosti. Također, interakcije stabilnosti, internalnosti i globalnosti uzroka negativnih događaja s frekvencijom negativnih događaja predviđaju simptome depresije beznadnosti, ali ne i opće simptome depresivnosti. Nadalje, nije pronađeno dovoljno dokaza u prilog pretpostavci da beznadnost djeluje kao medijator u povezanosti interakcije negativnih atribucija i stresa sa simptomima depresije beznadnosti.The “hopelessness” theory is a recent cognitive model of depression, according to which maladaptive attributional patterns in interaction with stress lead to the development and aggravation of depressive symptoms. It also suggests that attributional patterns and their interaction with stress are closely related to the specific constellation of symptoms, called “hopelessness depression”, than to general depressive symptoms. The purpose of this study was to test the etiological predictions of the “hopelessness depression” theory on a sample of early to middle adolescents. The sample consisted of 419 students attending 7th and 8th grade of primary school, and 1st, 2nd and 3rd grade of high school. The results showed that attributional dimensions for negative events are related to symptoms of both depression and “hopelessness depression”, but after the effect of self-esteem was partialed out, stability, internality and globality of causes for negative events predicted only symptoms of “hopelessness depression”, while having no effect on general depressive symptoms. Also, interaction of stability, internality and globality of causes with negative events predicted only symptoms of “hopelessness depression”, and not general depressive symptoms. The results did not support the assumption that “hopelessness” is a mediator in the association between negative attributions – stress interaction and “hopelessness depression” symptoms